Operation Eagle - මෙතෙක් නොකළ හෙළිදරව්වක්

මේ සිදුවීම වෙනකොට අපි හිටියේ  රාගම කිට්ටුව තිබුන  නිවසක. අපේ ගෙදරට යාබද තිබුන ගෙදර හිටියේ හමුදාවේ හිටපු නිලධාරියෙක්. මගෙත් එක්ක බොහොම හිතවත් හාදයා. හැමදාම වගේ  උදේම මට good  morning පාරක් දාන්න කවදාවත්ම අමතක කලේ නැහැ. බොහෝවිට ගමනක් එහෙම යන්න ඕන උනහමත් මගෙත් එක්ක සෙට් වෙනවා.  හැබැයි මටනම් මුගේ සමහර වැඩ ගැන  එච්චර පැහැදීමක් නැහැ. විශේෂයෙන්ම ඔය සත්තුන්ට හිරිහැර කරන උන් මට දිරවන්නේ නැහැ.

ඔන්න දවසක් මේකා කොහෙන්දෝ උකුස්සෙක් අල්ලාගෙන අවා.  ඇවිල්ල මුගේ කකුල දම්වැලකින් ගැටගහල අපේ ගෙවල් දෙක වෙන්වෙන බැම්ම අයිනේ ගහක ගැට ගහල, මට කතා කරලා කියනවා;

"මචං, ආයිලෂ් මම උකුස්සෙක් ගෙනාවා හුරතලේට ඇතිකරන්න"

"හපෝ ඔය මොන අපරාදයක් ද. ඔය නිදහසේ ඉගිල්ලෙන සතෙක්නෙ. උන්ගේ ලස්සන බලන්න ඕනේ උන් නිදසසේ උන්ගේ පරිසරයේ ඉන්නකොට "

"මොන පිස්සුද? මුගේ ලස්සන බලන්න පුළුවන් මෙහෙම ළග තියාගෙන විතරයි...ආයේ මුට කවදාවත්  ඉගිල්ලෙන්න බැරි වෙන්න මම මුගේ තටු කැපුවා."

ඔහොම කියපු මේ කාලකන්නියා, අර අහිංසක සතාගේ     අත් තටු දෙක  උස්සලා පෙන්නුවා. ඇතුලට වෙන්න තියෙන පිහාටු ටික ඔකොම බාගෙට කපලා. අනේ මු ලස්සන බලන විදිහ කියල මට හිතුනා. දැන් මේක අපේ   පවුලේ ඔක්කොටමත් හරිම දුකක්. දැන් මේ සතා  හැම වෙලේම ඉන්නේ අපේ බැම්ම උඩ.  සමහර දවස් වලට මේකව බැම්මෙන් ලිස්සල වැටෙනවා එතකොට මුට තටු ගහල උඩට එන්න බැරුව  දම්වැලෙන් එල්ලිලා ඉන්නවා. ඔන්න ඒ වෙලාවට අපි අර යකාට කතා කරලා කියනවා,

" මෙන්න  මේ සතා  දම්වැලෙන් එල්ලිලා"

" මු මහා යක්ෂ සතෙක් දෙන දේ කාලා බිලා ඉන්න බැරි දැඟලිල්ල..."

 ඔහොම කියල ආපහු මේකව අපේ බැම්මෙන් තියෙනවා.. දැන් මුට කන්න දෙන්නේ බත්, අනේ අපො, අර මාළු  කන සතා  බත් කයිද?  ඉතින් ඌ  කන්නේ නැහැ. මේක බලන් ඉන්න බැරි නිසා අපි ඔය සාලයෝ වගේ පොඩි මාළු ගෙනත් මුට කන්න දුන්නා.

" පුතාලා මු කෑම  කන දිහා බලන්න ආසයි නේද? ඒකනේ කෑම  ගෙනත් දෙන්නේ. කමක් නැහැ එහෙනම් අපි ආයේ කෑම දෙන්නේ නැහැ. පුතාලම දිපුදෙන්, පොඩි උන්ගේ ආසාවනේ..."

මේකාගේ ගෑණි දවසක් ඔහොම කියුවා.  මට කුණුහරුප තමයි මතක් උනේ මොනවා කරන්නද ඉවසගෙන හිටිය. ඔන්න ඔය විදිහට මාස  කීපයක් ගත උනා. එක දවක්  මොකක්දෝ හේතුවක් නිසා මට වැඩට යන්න බැරි උනා. පොඩි උන් දෙන්නත් ඉස්කෝලේ ගිහින්..

"අයිලාෂ් .. එහා ගෙදර ඔක්කොමල ගමනක් යනවා කියල ගියා ... අපි අර උකුස්සා නිදහස් කරලා යවමුද ...?"

Operation Eagle, පළමු අදහස මගේ බිරිඳගෙන් .

" බැහැ.. වැඩක් නැහැ... ඌට පියාබන්න  බැහැ.. තටු කපලා නිසා"

" අනේ ඉක්මනට මොනවහරි දෙයක් හිතන්න... ආයේ මෙහෙම  චාන්ස් එකක් එන්නේ නැහැ.."

ඔයා  මට telephone directory  එක ගෙනත් දීලා ඉක්මනට පෙට්ටියක් හොයන්න මේකව දාගන්න"

මටත් ඉතින් හිටපු ගමන්  ගණ දෙවි නුවණ  පහල වෙනවා.  directory  එක පෙරලලා වනජීවි කාර්යාලයේ නොම්බරය හොයාගෙන කෝල් එකක් ගත්තා. ඒ දවස් වල වනජීවී කාර්යාලය තිබුනේ ග්‍රෙගරි පාරේ.  ඔතන  ඊට කලින් තිබුනේ මම කලින් වැඩකරපු වැවිලි සංස්ථාවේ ඔෆිස් එක. කෝල් එක අරගෙන සම්පුර්ණ විස්තරය වනජීවී අධ්‍යක්ෂ තුමාටම කියුව. 

"අපි නිලධාරීන් එවල ඔය කියන කෙනාට නීති මගින් කටයුතු කරන්නම්"

" හපෝ එපා.. එහෙම කලොත් මට මෙහෙ ඉන්න හම්බවෙන්නේ නැහැ, මට ඕන කරන්නේ ඔය මිනිහ උසාවි ගෙනියන්න නෙවේ, මේ සතාව මේ අපායෙන් මුදවන්න. මේකට මට උදවු කරන්න"

" එහෙනම් අපි මොනවද කරන්නේ, ඔයා  දැන් ඔය තැන අපිට කියන්නෙත් නැහැ නේ..."

මටත් මල පැනපි.. මුන් නම් මහා පුදුම වනජීවී  නිලධාරීන්.. නමුත් වැඩේ කරගන්නත් ඕන නිසා බොහොම ශේප් එකෙන් මෙහෙම් කියුවා.

" හරි මම කියන්නම් වැඩක් මේකට මට උදවු කරන්න. මේ සතා  මට මෙතන ලිහන්න පුළුවන් නමුත් ඌට ඉගිලෙන්න බැහැ. තටු කපලා   ඒ විතරක් නෙවේ මේකා  බොහොම දුර්වල වෙලා ඉන්නේ .. මම මේකව ගලවල  ගෙනෙන්නම් , ඔබතුමා  zoo  එකට බාරදෙන්න ක්‍රමයක් සකස් කරන්න"

" හා එක මම කරන්නම්.. ඔයා  කෙලින්ම zoo එකට ගෙනියන්න.. මම එතන දැනුවත් කරන්නම්.... ඔයාට බොහොම  ස්තුතියි ඔය වගේ වැඩක් කරන්න හිතපු එකට.."

දැන් අපි දෙන්න ඉක්මනට මේකව  ගලවලා පෙට්ටියට  දා ගෙන zoo  එකට ගිහින් බාර දුන්නා.  ඊට පස්සේ ගෙදර එනකොට අල්ලපු ගෙදර උන් ඇවිත් උකුස්ස හොයනවා. මුන් අපිට මෙහෙම කියනවා 

"අනේ බලන්නකෝ නරක වෙලාවට ඕගොල්ලොත් ගෙදර ඉඳල නැහැ. උකුස්සා  කඩාගෙන ගිහින්........."