මියන් මර්ධනයට බෙහෙතක්.

මම කලින් පොස්ට් එකක ලියුවනේ දලබුවන් මර්ධනය කරපු  විදිහ.  නමුත් මේ කතාව ඊට වැඩ වෙනස් විදිහකට මියන් මර්ධනය කරපු විදිහක් ගැන. අත්හදා බලන්න මේක ඉතාම සාර්ථක ක්‍රමයක්.

මේ දැනට අවුරුදු හතරකට විතර කලින්, මම මේ දැන් වැඩ කරන office එකට ඇවිත් දින කීපයකින් උන දෙයක්. මම මෙතන වැඩට අපු දවසේ ඉඳලම බොහෝවිට මුලින්ම  එන්නේ මම. ඒ අවහම තමයි ඔය නන්දසිරියා දොරවල් එහෙම අරින්නේ. මම එනකල් ඔය  cleaning  service එකෙන් යොදවලා තියෙන දෙන්නා කාර්යාලය අවට අතු පතු ගාල එහෙම තියෙනවා. ඔන්න ඉතින් එදා දොරවල් ඇරියා .. මම ඇතුලට ගිය විතරයි .... අම්මෝ එහෙම ගඳක් ... 

"නන්දසිරි ඉක්මනට අර ක්ලීනින් සර්විස් එකේ දෙන්නට එන්න කියන්න..."

ඔන්න  දැන් උන් දෙන්න එනවා.

"මොකද මේ ඉවසන්න බැරි ගඳ .... "

"සර් ඔය මියෙක්  මැරිලා.. අපි ඉක්මනට හොයලා  කරලා අයින් කරන්නම්....  එයාර් ප්රෙස්නර්  ගැහුවම හරි...."

"හරි... හරි...  ඕන මගුලක් ගහලා ඔය ගඳ නැති කරනවා..."

එදා සිද්දිය ඔතනින් ඉවරයි.  ඊට  දවස් දෙක තුනකට  විතර පස්සේ  අපහු එම කතන්දරේම  තමයි.

"මොකද මේ අදත් මීයෙක් මැරිලද..?"

"ඔව් සර්..."

"ඇයි  මේ මියන්ට මැරෙන්න වෙන තැනක් නැත්ද? මුන් මෙහෙටම එන්නේ මැරෙන්න...."

" නෑ  සර් .. අපි මියන් මැරෙන්න වස තියනවනේ...."

ඔන්න මගේ මාරය ආවේශ උන් වෙලාව.

"කවුද ඔය වැඩේ කරන්න කියුවේ... ඔයගොල්ල ඉන්නේ මෙතන සුද්ද පවිත්‍ර කරන්න මිසක් එක එකාට වස දෙන්න නෙවේ.."

" නෑ  .... සර්.... , සර් දන්නේ නැහැ ... මේකේ ඉන්න බැහැ පුදුම මි කරදරයක් තියෙන්නේ"  නන්ද සිරි මැදට පැන්නා 

"ඉතින්..."

"සර් එන්න කලින් ඉඳලම උන්ට මෙහෙම කරනවා සර්... දවස්  දෙක තුනකට සැරයක් මුන් අයින් කරලා සුද්ද කරනවා"

"හ්ම්.. ඉතින් ඔච්චරකල් ඔය වැඩේ කරලත් මියෝ ඉවර උනේ නැත්ද ?"

"මුන් ඉවර කරන්න බැහැ  සර්.. කොහෙන් එනවද දන්නේ නැහැ.... , මැනේජර්  මහත්තයා තමයි ඔය කොම්පැනියකින් බෙහෙත් ගෙන්නලා දෙන්නේ.  මේ මිනිස්සු දෙන්නා හැමදාම ඔය බෙහෙත් අහුමුලු වල තියනවා"

"ඉවර කරන්න බැරිනම් මොකටද මිනිහෝ මේක කරන්නේ. හ්ම් තුන් දෙනාම යමු මගෙත් එක්ක ඔය තියල තියෙන ඒවා බලන්න"

දැන් මුන් හැම අස්සක් මුල්ලක් ගානෙම පෙන්න පෙන්න ඇවිදිනවා... නිල්පාට කැට වගයක්.. පොඩි කාඩ් බෝඩ් පියන් වල දාලා.. මම වහාම ක්‍රියාත්මක වන පරිදි මේ සියල්ලම එකතු කරවලා මා ඉදිරියේම වල දැමීමට කටයුතු කළා. 

දැන් ඔන්න සුපුරුදු පරිදි මිස්ටර් කොරේරා (නියම නම නොවේ)  උදේ 8.10 විතර අව..

"ගුඩ් මොර්නින්ග් මිස්ටර් අයිලාෂ්"

" ආ ගුඩ් මොර්නින්ග් මිස්ටර් කොරේරා.. මොකද මේ මියන්ට වස ජාතියක් මෙහෙ තියනවා කියන්නේ  හැමදාම..."

"ඔව්.. ඔව්.. මුන් ගෙන් පුදුම කරදරයක් නේ.. රෙකොර්ඩ් රුම් එකේ කිසිම දෙයක් තියන්න බැහැ.  ඒ  නිසා ඔය  .......පේස්ට් කොන්ට්‍රෝල් කොම්පනියත් එක්ක ඇග්රීමන්ට් එකක් ගහල තියෙන්නේ."

" කෝ කොහෙද දැන් ඔය දීල තියෙන වස ජාතිය.."

මේ බුරුවා බොහොම උජාරුවෙන් යකඩ කබඩ් එකක් ඇරලා මල්ලක් අරගෙන මට පෙන්නුවා. මම වහාම ඔය ක්ලිනින්ග් සර්විස් එකේ එකෙක් ට කතා කරලා මේ මල්ල දීල කිවා

"මේ ටිකත් දැන්මම වල දානවා...."

"අපෝ.. අපෝ..  මිස්ටර් අයිලාෂ්.. ඔය මොනවද කරන්නේ. ඕවට සල්ලි ගෙවල තියෙන්නේ."

"සල්ලි ගෙවලා... එහෙනම් ගෙදර අරගෙන ගිහින් තමුසේ කනවා... මම මේ ඔෆිස් එකේ ඉන්නකල් ආයේ ඔය වැඩේ කරන්නේ නැහැ. වහාම ඔය ඇග්රීමන්ට් එක කැන්සල් කරන්නට ලියුමක් යවන්න."  මගේ උපරිම බලය මුට පෙන්නුවා.

දැන් මේක කටු කුටු ගගා කට අස්සෙන් අපේ අම්මටත් එක්ක බනිනවා කියල මට තේරුනා.  ඊට පස්සේ ඔෆිස් ස්ටාෆ් එක ඔක්කොම ගෙන්නලා හොඳ දේශනයක් එහෙම දිලා  පොඩි ශ්‍රම  දාන පාරක් දැම්මුවා.  සුමානයක් දෙකක් යනකොට ඔෆිස් එකේ එක මීයෙක්, කරපොත්තෙක් නැහැ. අදටත් මියන්ගේ කරදරේ නැහැ. ඔය මියෝ, කැරපොත්තෝ , මදුරුවෝ වගේ සත්තු මරන්නේ නැති උනහම, උන්ගෙන් කරදරයක් නැහැ කියන එක මම ගොඩක් කාලයක් ඉඳලා දැනගෙන හිටි දෙයක්.

ඔය අන්තිම ෆොටෝ එකේ ඉන්නේ මගේ කැමරාවට අහුඋන එක්කෙනෙක්. මටනම් ඔය මියගෙයි, ලේනගෙයි  දෙන්නගේම පෙනෙන්නේ අහිංසක කමක් විතරයි. ඔය ගොල්ලන්ටත් එහෙමද?

*** දලබුවන් මර්ධනයට අත්දුටුවයි සත්තයි පොස්ට් එක අනිවා කියවන්න.****