එළවලු කඩේ නිවුන්නු....

මේ දෙන්නා ගුගල් එකෙන් 

මං තුමා පහුගිය දොහක එළවලු පලතුරු ටිකක් ගන්න ගියා.  සුපුරුදු ලෙස මේ ගමනට අයිලාශිනි සහභාගී වුනා. එදා රියදුරු තනතුරේ වැඩ බැලුවේ ලොකු පුතණ්ඩියා. ඉතින් අපි තුන්දෙනා දැන් එළවලු තෝරනකොට මං තුමාගේ උකුසු ඇසට හසුවුණා එළවලු ගොඩක් අසල පොඩි නිවුන්නු දෙන්නෙක්. කිසි කෙනෙක් මේ දෙන්නා දිහා බලන්නේ නැහැ. මේක දැක්කා විතරයි මගේ පපුව හෝස් ගාලා ගියා. "අනේ පවු අසරණයෝ දෙන්නා" මටම කියාගනිමින් මේ දෙන්නා අතට ගත්තා.

"අනේ තාත්තේ හරිම ෂෝක් .. අපි ගෙනියමු"

"අපෝ ඔව් මොන හිතකින් මෙතැන දාලා යන්නද, කිසි කෙනෙක් ගේ හව් හරණක් නැහැ.. කඩේ අයට සල්ලි දීලා හරි මේ දෙන්නා ගෙනියමු"

"අනේ අයිලාෂ්.... ඔය මොන ජරාවක්ද? තියන්න, තියන්න, ඕවා ගෙදර අරගෙන යන්න බැහැ.. ඔයාට ඉතින් මොන දේ දැක්කත් ගෙදර අරන් යන්න ඕන.. :("

"එහෙම කියන්න එපා අයිලාශිනි, ඔයා කොහොම කිවත් මේ දෙන්නා නම් මම මෙතැන දාලා යන්නේ නැහැ"

"අනේ ඔව් අම්මේ අපි ගෙනියමු...., පවුනේ, අනික තාත්තාගේත් හිත රිදෙනවා ඔය දෙන්නා මෙතැන දාලා ගියොත්"

වැඩේ 2/3 චන්දෙන් සම්මත උනා. දැන් මේ දෙන්නා මගේ අතේ. ඒ ගොල්ලන්ගේ ඇඟේ ගෑවිලා තිබුන පස් එහෙම මම ටිකින් ටික මගේ අතින්ම පිස දමමින් බොහොම පරිස්සමින් අතේම තියාගෙන හිටියා. එළවලු ගන්න ආපු අනිත් මිනිස්සුත් දැන් මේ ගැන විපරම.

අවසානයේ අපි එළවලු වලට මුදල් ගෙවලා අහවර උනහම, මම මුදලාලිගෙන් මෙහෙම ඇහුවා.

"මුදලාලි, මේ දෙන්නට කියක් ඕනෙද?"

"කියක් හරි දීලා ගෙනියන්න මහත්තයා, අම්මාපා..., මමත් මෙච්චර හිටියට දැක්කේ නැහැ නේ?"

මුදලාලියෙක් නිකන්ම දෙයි අහක දාන දෙයක්වත්.  මුගේ දැන් කතාව දැක්කේ නැහැ කියලා.  හුහ්..

දැන් ඉතින් ඉතිරි බඩු ටිකත් අරගෙන ගෙදර ආපු මම ඉසේල්ලම කලේ මේ දෙන්නව නාවලා එහෙම ෆොටෝ එකක් දෙකක් ගන්න රාජකාරිය ලොකු පුතාට පවරපු එක. මිනිහත් ඇරියේ නැහැ වැඩේ, බේසමකට දාලා සඳුන් මිශ්‍ර ෂැම්පු  වතුරෙන් නෑවුවා ගඳ යන්නත් එක්ක කියලා.

ඔන්න එහෙනම් බලන්න මේ දෙන්නා බේසමට බැහැලා සන්තෝෂෙන් ඉන්න හැටි.