මේ කවිය මුලින්ම පලකලේ 2013 ජනවාරි 5 වෙනිදා ... මෙතනින් ගිහින් එය බලන්න හැකියි. අපි එයාව වැඩිය ගණන් ගන්නේ නැතිව ඉන්න වෙලාවට ඔය ෆොටෝ එකේ ඉන්න විදිහට ෆුල් මනෝ පාරක් දා ගෙන ඉන්නවා. ෆොටෝ එක ගත්තට පස්සේ මට හිතුන එයාට මෙහෙම හිතෙනවා ඇති කියල.
යාළු යාළු යාළු...
කොහෙද ඔයා යාළු...
නැතිව ඔයා යාළු ...
මට භරියට පාළු.
නමුත් අද වෙනකොට ඔයා අපෙන් වෙන්වෙලා ගිහින් මාසයක් ගතවෙනවා... ඇත්තෙන්ම මේ කවිය දැන් සාධාරණ වෙන්නේ අපටයි. ඇත්තෙන්ම ඔයා නැතිව අපිට හරිම පාළුයි ආදරණිය බෙන්ජි... ඒ පාළුව මුළු ජිවිත කාලයටම තියේවි..
යාළු යාළු යාළු...
නමුත් අද වෙනකොට ඔයා අපෙන් වෙන්වෙලා ගිහින් මාසයක් ගතවෙනවා... ඇත්තෙන්ම මේ කවිය දැන් සාධාරණ වෙන්නේ අපටයි. ඇත්තෙන්ම ඔයා නැතිව අපිට හරිම පාළුයි ආදරණිය බෙන්ජි... ඒ පාළුව මුළු ජිවිත කාලයටම තියේවි..
යාළු යාළු යාළු...
කොහෙද ඔයා යාළු...
නැතිව ඔයා යාළු ...
මට භරියට පාළු.
මගේ ආදරණිය මිතුර මේ පාඩම මට කියාදුන් ගුරුතුමා ඔබයි. මේ සටහන ඔබට උපහාරයක් වේවා!!!
බෙන්ජි, ඔබගේ වෙන්වීමෙන් මට එක් දෙයක් ප්‍රත්‍යක්ෂ උනා.. ඒ තමයි අපි ආදරය කරන අය අපට කොතරම් වැදගත්ද යන කාරණය වඩා හොඳින් වැටහෙන්නේ ඒ අය අපට නැතිවූ විට බව. ඒ නිසා අපේ මේ කෙටි ජිවිත කාලය තුලදී, අපි ආදරය කරන සියලුම දෙනා ඉතා හොඳින් රැකබලාගෙන ඔවුන්ට උපරිම ලෙස ආදරය දැක්විය යුතුබව මගේ හැඟීමයි.
මගේ ආදරණිය මිතුර මේ පාඩම මට කියාදුන් ගුරුතුමා ඔබයි. මේ සටහන ඔබට උපහාරයක් වේවා!!!
මං බල්ලන්ට කැමතිම නෑ...
ReplyDeleteඔව්...
මමත්
Deleteඒ මොකද ?
Deleteඅනේ හැබෑට දැං මිනිස්සු සත්තුන්ම විතරයි නෙව ආදරේ..
ReplyDeleteබොහෝ මිනිස්සුන්ට වඩා මේ සත්තු ඉතා හොඳයි, මිනිසුන් ගැන දැනගැනීම වැඩිවෙන තරමට බල්ලන්ට ආදරය කිරීම වැඩිවෙනවා. මෙතරම් කෙලෙහිගුණ තියෙන තවත් සතෙක් මේ ලෝකයේ නැහැ කිවොත් එය වරදක් නොවෙයි.
Deleteසතුන්ගෙන් ඉගනගත හැකි දේ බොහෝයි..
ReplyDeleteසම්පුර්න ඇත්ත නලින්.
Deleteමචං. ටැංකියේ ඉන්න පොඩි මාලුවෙක් මැරුණාම කොච්චර හිතට අමාරුද? ඌ පණ අදිනවා දැක්කොත් අපි ඌව වෙන් කරලා පොඩි ටැංකියකට දානවා ඇක්වා ෆ්ලේවීන් එක්ක. වෙනම කන්න දීලා වෙනම ඔක්සිජනුත් දෙනවා. සමහර වෙලාවට ගොඩ යනවා. ඉඳහිට එළොව යනවා.
ReplyDeleteබල්ලෙක් කියන්නේ හාම්පුතාට කොන්දේසි විරහිතව ආදරය කරන සතෙක්. එහෙම සතෙක් නැති වුනාම දැනෙන වේදනාව මට හිතා ගත හැකි.
(මම පූසෝ ගැන නම් එච්චර යහපත් ආකල්පයක් නොදැරුවට මම මේ ලඟදි දැක්කා වීඩියෝවක් පූසෙක් බල්ලෙකුගෙන් පොඩි දරුවෙක්ව බේරාගන්න. එහෙමත් පූසෝ ඉන්නවා.)
ඔව් මචෝ, මිනිසුන් ගැන දැනගැනීම වැඩිවෙන තරමට බල්ලන්ට ආදරය කිරීම වැඩිවෙනවා නේද?
Deleteලෙඩවෙලා මැරුනහම ආයිත් ඇතිකරන්නෙ නැහැ කියල හිතනව. ඒත් ටිකකලකින් නැතුව බැරිවෙනව. බල්ලෙක්ව හරියට ඇතිනොකරපු කෙනෙක් මිනිසෙකුට ලැබිය හැකි හොදම අතිදැකීමක් මිස් වුන කෙනෙක්
ReplyDeleteමෙයාට ලොකු ලෙඩක් තිබුනේ නැහැ, නමුත් ඉතා සුවදායක මරණයක් ලෙස අපිට හිතන්න පුළුවන්.
Deleteඕනෙම දෙයක් අහිමි වෙන්න ඕනේ එකේ වටිනාකම වැඩියෙන් දැනෙන්න.
ReplyDeleteසමුර්ණ ඇත්ත මනෝජ්
Deleteමටනම් බල්ලො, පුසො එක්ක තියෙන්නෙ මධ්‍යස්ථ සම්බණ්ධතා විතරයි.. හිතුනම හුරතල් කරනවා, කෙන්ති ගියාම ගහලා එළවනවා.. ඉන්නකම් කන්න බොන්න දෙනවා, නැතිවුනා කියලා ලොකු දුකකුත් නෑ.. හිටියා කියලා ලොකු සතුටකුත් නෑ.. මිනිස්සු එක්කත් ඒ වගේ ඉන්න පුළුවන්නම් මම හරිම කැමතියි, ඒත් කිහිප දෙනෙක් සම්බන්ධයෙන් ඒක අමාරුයි..
ReplyDeleteඅනේ... අපේ බවුවත් ඔහොම ඉන්නවා අපි ගණන් ගන්නෙ නැති උනාම. එහෙම ඉන්න අතරෙ හොරේ....න් බලනව අපි එයා ගැන කතාවෙනවද කියල
ReplyDeleteඅපි නම් බලු සරතලුන්ට මාරම කැමතියි..ස්කූබිඩූ කාටුනයේ ස්කූබිඩූ වගේම බලු සුරතලෙක් අපිට ඉන්නවා.මිනිසුන්ට වඩා හොඳ ගතිගුණ තියනවා එයා ළඟ.හරිම හිතවත් බල්ලෙක්.ලෙඩක් දුකක් උනොත් අපිට උනා වගේ තමයි දැනෙන්නෙ.ඔබගෙ සටහන දැක්කම මේවා ලියන්න හිතුවා.......
ReplyDeleteඅපේ ගෙදර නම් බල්ලො නෑ. ඒත් බල්ලන්ට මම හරි කැමතියි.
ReplyDelete